ارزیابی قدرت رقابتی گندم و چاودار با استفاده از روش سری های جایگزینی در جنوب آذربایجان غربی

چاودار در سال های اخیر برای مزارع گندم خسارت زیادی در پی داشته است. به منظور ارزیابی قدرت رقابتی گندم و چاودار، در سال های 90-1389 آزمایشی به صورت دسته های جایگزین انجام شد. این آزمایش به صورت بلوک های کامل تصادفی در ایستگاه کشاورزی و منابع طبیعی میاندوآب سه بار تکرار شد. کشت خالص گندم که 100درصد در نظر گرفته شده بود، به ترتیب 10 تا 100درصد از تراکم گندم کاسته و به جای آن چاودار کشت شد. درنتیجه ضرایب نسبی تراکم (RCC)و محصول نسبی کل (RYT)در مخلوط دو گونه کمتر از یک بود که نشانگر آثار منفی حضور دو گیاه کنار یکدیگر است؛ و کاهش چشمگیری در عملکرد دانه گندم مشاهده شد. در تراکم های مختلف آثار منفی چاودار بر گندم بیشتر از آثار منفی گندم بر چاودار بوده است؛ برای نمونه چنانچه چاودار گیاه زراعی اصلی و گندم گیاه ناخواسته در نظر گرفته شود، آثار منفی گندم بر چاودار در تراکم های بیش از 45 بوته در مترمربع بروز می کند، در حالی که در زراعتی که گندم گیاه اصلی است، آثار منفی چاودار در تراکم های کمتر از 45 بوته در مترمربع نیز بروز می کند. با توجه به نتایج این آزمایش توان رقابتی چاودار نسبت به گندم بالاتر است و مخلوط دو گیاه در تراکم های مختلف نسبت به کشت خالص دو گونه سودمند نیست زیرا دو گونه بر هم آثار بازدارندگی دارند.