بازی بزرگ در سوریه: دومینوی بهار عربی یا قربانی بازگشت موازنه قدرت به نظم منطق های؟

سوریه برخلاف انتظار تحلیل گران و آگاهان به مسایل منطقه خاورمیانه به یک باره وارد بحران و تنش داخلی شد. از این رو به بحران سوریه نمی توان همانند بحران های جهان عرب در سال 2011 نگریست. شاید یکی از مشخصه های بارز و منحصر به فرد بحران سوریه، حضور پررنگ و پرتعداد بازیگران خارجی است که هرکدام به دنبال منافع و مقاصد خود هستند و تحلیل و پیش بینی آینده سیاست و حکومت در این کشور را با پیچیدگی خاصی مواجه کرده است. نظام حکومتی در سوریه همانند نظام حکومتی بسیاری از کشورهای عربی، دارای کاستی ها و مشکلات بزرگی است و به طور طبیعی اعتراض های مردمی و تمایل مردم برای اصلاح این ساختار سیاسی چندان غیرطبیعی به نظر نم ی آید. آنچه که غیرطبیعی است، هجوم یک باره بازیگران خارجی به این کشور و دخالت آشکار آنها در امور داخلی سوریه است که در این مقاله سعی بر این است اهداف تک تک این بازیگران را بررسی کنیم. آنچه که مسلم به نظر می رسد، آن است که اهداف بسیاری از بازیگران خارجی تضعیف محور مقاومت است، درحالی که تحولات جهان عرب به نوعی منجر به تقویت این محور شده است و جبهه مقابل سعی می کند با حذف بشار اسد، از قدر تیابی بیشتر این محور جلوگیری کند.