ارزیابی پیامدهای بهداشتی مواجهه شغلی جوشکاران صنعت فولاد با پرتوهای ماوراء بنفش

جوشکاری یکی از فرآیندهای مهم و پرکاربرد در صنایع است. مواجهه شغلی با پرتوهای ماوراء بنفش در جوشکاران باعث فاکتورهای خطر اختلالات چشمی و پوستی می شود. هدف این مطالعه تعیین میزان مواجهه شغلی جوشکاران با پرتوهای ماوراء بنفش و پیامدهای بهداشتی ناشی از آن در جوشکاران صنعت فولاد فارس بود.
در این مطالعه تحلیلی توصیفی، مقطعی با استفاده از دستگاه UV متر، شدت پرتو فرابنفش در مچ دست کارگران جوشکار شرکت فولاد پایه فارس با فعالیت ساخت انواع سازه های فلزی سنگین، اندازه گیری شد. جمعیت مورد مطالعه 400 نفر شامل 200 جوشکار(گروه تماس یافته) و 200 نفر غیر جوشکار(گروه تماس نیافته) بود. هم چنین علایم کاتاراکت، کراتوکنژنکتیویت، درماتیت، ملانوما و اریتما ناشی از جوشکاری با استفاده از پرسشنامه ای استاندارد شده با آلفای کرونباخ 76/. جمع آوری گردید. داده ها با آزمون آماری مجذور کای و تست تی تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین، انحراف استاندارد، ماکزیمم و مینیمم اشعه ماوراءبنفش در مچ دست جوشکاران به ترتیب 0/362، 0/346، 1/27 و 0/01 میکرووات بر سانتی مترمربع به دست آمد. با مقایسه علایم کاتاراکت، کراتوکنژنکتیویت، درماتیت و اریتما، شیوع بیشتر این علایم در جوشکاران مشاهده شد.
مدت زمان دریافتی پرتوهای ماوراء بنفش در جوشکاران بالاتر از حد آستانه مجاز تماس ایران می باشد. لذا با توجه به شیوع اختلالات چشمی و پوستی در جوشکاران، کاهش مدت زمان مواجهه، کنترل پرتوهای ماوراء بنفش و استفاده از لوازم حفاظت فردی مناسب ضروری به نظر می رسد.