تاثیر تمرینات هوازی تناوبی بر کیفیت زندگی و مقیاس ناتوانی جسمانی بیماران ام.اس

مالتیپل اسکلروزیس یا MS، بیماری سیستم اعصاب مرکزی است که با علایم جسمی و روحی مختلف از جمله کاهش کیفیت زندگی و ناتوانی جسمی شناسایی می شود. این بیماری علاوه بر عوارض، عموما نوعی تمایل به بی تحرکی در فرد ایجاد می کند که می تواند بیماری های ثانویه دیگری را هم در فرد ایجاد نماید. از سوی دیگر، فعالیت ورزشی با ایجاد ویژگی های حفاظتی و احتمالا بازتوانی عصب، شاید بتواند این مسیر را کند نموده و تا حدی بتواند مسیر پیشرفت بیماری را مختل کند. هرچند هنوز هم در مورد نوع تمرینات، اختلاف نظرهایی وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات هوازی تناوبی به مدت 6 هفته بر کیفیت زندگی و مقیاس ناتوانی جسمانی بیماران مبتلا به MS صورت پذیرفته است.
بدین منظور 25 بیمار زن مبتلا به MS با مقیاس ناتوانی جسمانی خفیف تا متوسط (6-51/5: EDSS)، میانگین مدت بیماری سال و میانگین 8/25±27/7 سال به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (15نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. پس از انجام پیش آزمون، گروه تمرین به انجام پروتکل تمرینی پرداختند و جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون t وابسته و مستقل استفاده شده است.
نتایج تحقیق، حاکی از بهبود کیفیت زندگی و میزان ناتوانی جسمانی با تمرین تناوبی بود اما این تغییر معنی دار نبود.
از آن جایی که هر گونه بهبود و یا تخفیف بیماری در این بیماران حایز اهمیت است، پیشنهاد می شود تمرینات هوازی منظم در کنار حمایتهای اجتماعی، روانی و درمان دارویی جهت بهبود کیفیت زندگی و میزان ناتوانی جسمانی در بیماران MS با شرایط عود-بهبود و با ناتوانی جسمانی خفیف تا متوسط استفاده شود.