تاثیر تصویرسازی هدایت شده بر قدرت عضلات خم کننده و بازکننده زانو در دوره بازتوانی ورزشکاران مبتلا به آسیب رباط و منیسک زانو

تصویرسازی هدایت شده یک درمان بدنی- ذهنی است که از دیالوگ هایی که به وسیله ی پزشک، ویدیو یا صدای ضبط شده یا با یک شخص هدایت می شود، برای تاثیر بر تصاویر و الگوهایی ذهنی استفاده می کند. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تصویرسازی هدایت شده بر قدرت عضلانی در دوره ی بازتوانی ورزشکاران مبتلا به آسیب های زانو بود.
تعداد 18 ورزشکار آسیب دیده از ناحیه زانو به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل (هر گروه 9 نفر) تقسیم شدند. هر دو گروه تمرینات فیزیوتراپی را انجام می دادند، با وجود این، ورزشکاران گروه تجربی بعد از عمل جراحی رباط صلیبی قدامی یا مینیسک به صورت تدریجی وارد تحقیق شدند. به علاوه به مدت 4 هفته تمرینات تصویر سازی هدایت شده را نیز به صورت روزانه انجام دادند. حداکثر قدرت عضلانی در عضلات خم کننده و بازکننده زانو در پیش و پس آزمون به وسیله دستگاه بایودکس (سیستم 3) اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش کوواریانس استفاده شد.
نتایج تحقیق حاضر نشان داد که گروه تجربی در قدرت عضلات باز کننده پای آسیب دیده و سالم خود به ترتیب حدود 20/35% و 18% افزایش نشان دادند در حالی که گروه کنترل در عضلات بازکننده پای آسیب دیده و سالم خود نه تنها افزایشی نداشتند بلکه به ترتیب 0/55% و 4/44% کاهش قدرت نیز داشتند، اما در مجموع تفاوت معناداری در پای آسیب دیده و سالم مشاهده نشد (P>0.05).
از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که همراه کردن تصویر سازی هدایت شده با فیزیوتراپی، موجب افزایش قدرت عضلانی در ورزشکاران مصدوم می شود، لذا اجرای تمرینات تصویرسازی هدایت شده با فیزیوتراپی به عنوان روش درمانی مناسب برای این دست از ورزشکاران توصیه می شود.