تاثیر تمرین هوازی متوسط با مصرف ویتامین E بر ظرفیت ضد اکسایشی تام پراکسیداسیون لیپیدی و آسیب عضلانی دانشجویان پسر فعال

تغذیه مناسب، پیش شرط ضروری برای بهبود موثر عملکرد ورزشی، آماده سازی، رفع خستگی پس از فعالیت و جلوگیری از آسیب دیدگی افراد فعال است. اما امروزه تاثیر نوع و شدت فعالیت های بدنی با مصرف مکمل های برون زا بر میزان فعالیت رادیکال های آزاد و شاخص های استرس اکسایشی به خوبی شناخته نشده است. لذا هدف این تحقیق بررسی تاثیر تمرین هوازی متوسط با مصرف ویتامین E بر ظرفیت ضداکسایشی تام، پاسخ های پراکسیداسیون لیپیدی و آسیب عضلانی دانشجویان پسر فعال است.
بدین منظور 45 نفر دانشجوی پسر سالم فعال(با میانگین سن 23.04 1.9 سال، قد 172.98 5.65 سانتی متر، وزن 70.13 5.58 کیلوگرم) به صورت تصادفی ساده انتخاب و در سه گروه 15 نفری؛ گروه تمرین – دارو نما، تمرین – مکمل و کنترل – دارو نما قرار گرفتند. برنامه ی تمرین هوازی متوسط(3 جلسه در هفته، هر جلسه 45 دقیقه با 60 تا 65 درصدHRmax) با مصرف ویتامین E به مدت 8 هفته به مرحله اجرا درآمد. نمونه های خونی در دو مرحله، 24 ساعت قبل از آغاز تمرین و 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، در حالت ناشتایی شبانه از ورید بازویی گرفته و ظرفیت ضداکسایشی تام (TAC)، کراتین کیناز (CK)، مالوندی آلدئید (MDA) و پروتئین کربونیل شده (CP) اندازه گیری شد. برای بررسی اختلاف میانگین گروه از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معنی داری p<0.05 استفاده شد.
نتایج حاصل از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که TAC افزایش معنی دار، CP و MDA کاهش معنی دار در گروه تمرین- مکمل نسبت به گروه های تمرین-دارونما و کنترل- دارونما داشته است (p<0.05). بعلاوه، کاهش معنی داری در CK گروه تمرین- مکمل نسبت به گروه کنترل-دارونما مشاهده گردید(p<0.05)، درحالیکه، CK گروه تمرین – دارونما نسبت به گروه کنترل- دارونما بطور معنی دار بالاتر بود (p<0.05).
یافته های تحقیق حاضر نشان داد که تمرینات هوازی متوسط با مصرف ویتامین E در مقایسه با تمرینات هوازی متوسط باعث کاهش پراکسیداسیون لیپیدی، آسیب عضلانی و بهبود دفاع ضداکسایشی می گردد.