آنالیز عملکرد پیش بر مصنوعی SP-DD با استفاده از روش اگرواینجکشن در گیاه توتون

پیش برهای مصنوعی القاپذیر با بیمارگرها (Synthetic pathogen-inducible promoters) جایگزین مناسبی برای پیش برهای طبیعی در دست ورزی ژنتیکی گیاهان با هدف تولید ارقام مقاوم می باشند. یک پیش بر القاپذیر با بیمارگر در شرایط ایده آل باید تنها در پاسخ به بیمارگرهای هدف فعال شود و ژن مقاومت به بیمارگر را به صورت موضعی و موقتی بیان کند. فقدان این ویژگی ها در پیش برهای طبیعی، توجه را به سمت طراحی پیش برهای مصنوعی معطوف داشته است. در ساختار این پیش برها از اجزائی چون عناصر تنظیمی سیس استفاده می شود که این امر انعطاف پذیری بالایی را در تعیین میزان بیان و نوع القاپذیری یک پیش بر مهیا می نماید. یکی از متداول ترین روش های آنالیز یک پیش بر مصنوعی القاپذیر با بیمارگر، استفاده از روش بیان موقت مبتنی بر اگروباکتریوم می باشد. با اعمال تیمارهای زیستی و غیر زیستی و مطالعه بیان تراژن، آنالیز عملکرد پیش بر در زمان کوتاهی قابل انجام است. در این تحقیق، پیش بر مصنوعی SP-DD (متشکل از دو نسخه از عنصر تنظیمی و القایی سیس D Box از منشاء پیش بر ژن PR2 گیاه جعفری) در اتصال با ژن گزارشگر بتاگلوکرونیداز اینتروندار طبق روش اگرواینجکشن به برگ های گیاه توتون گونه بنتامیانا (Nicotiana benthamiana) منتقل شد و عملکرد آن در واکنش به تیمار سالیسیلیک اسید و تنش های محیطی بررسی گردید. نتایج نشان داد پیش بر مصنوعی SP-DD در پاسخ به سالیسیلیک اسید، ژن بتاگلوکرونیداز را بیان کرد و میزان بیان با گذشت زمان از 2 ساعت به 24 ساعت از اعمال تیمار، افزایش نشان داد. همچنین پیش بر فوق به تنش های گرما و سرما حساسیت اندکی نشان داد ولی تنش اشعه ماوراء بنفش بر القاء آن بی اثر بود.