اثر غلظت های مختلف نیکل در محیط کشت بر رشد گیاه، انباشتگی نیکل و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان در برخی گونه های Pistacia

خاک های سرپنتین دارای غلظت های زیاد و سمی فلزات سنگین نظیر نیکل، کروم و کبالت می باشند. گروهی از گیاهان، مانند گونه Pistacia atlantica، با کسب سازش های خاص قادرند در این خاک ها رشد کنند. در تحقیق حاضر، رشد، انباشتگی نیکل و فعالیت برخی آنزیم های آنتی اکسیدان در گونه های سرپنتین P. atlantica و غیرسرپنتین P. vera و P. khinjuk، در پاسخ به افزایش غلظت نیکل در محیط کشت بررسی گردید. نتایج مربوط به تاثیر افزایش غلظت نیکل بر وزن خشک گیاهان، نشان دهنده تحمل بیشتر گونه سرپنتین P. atlantica در مقایسه با گونه های غیر سرپنتین P.vera و P. khinjuk بود. گونه های سرپنتین و غیرسرپنتین Pistacia، با توجه به غلظت بیشتر نیکل در بخش های هوایی نسبت به ریشه ای جزء گیاهان سد کننده محسوب می شوند که با تجمع نیکل در ریشه ها، از انتقال آن به بخش هوایی تا حدودی جلوگیری می کنند. در این تحقیق، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز در بخش های هوایی و ریشه ای گونه های سرپنتین و غیرسرپنتین Pistacia با افزایش غلظت نیکل در محیط افزایش یافت. فعالیت این آنزیم ها، احتمالا به منظور حفظ سامانه فتوسنتزی در برابر تنش اکسیداتیو حاصل از غلظت های زیاد نیکل، در بخش های هوایی به مراتب بیشتر از بخش های ریشه ای بود. افزایش فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز در بخش های هوایی گونه سرپنتینP. atlantica در پاسخ به افزایش غلظت نیکل محیط، به طور متمایز بیش از گونه های غیرسرپنتین بود. بنابراین فعالیت این آنزیم ممکن است به عنوان یکی از عوامل موثر در افزایش تحمل گونه سرپنتین، در مقایسه با گونه های غیر سرپنتین، نسبت به افزایش غلظت نیکل محیط باشد.