بررسی شاخص های کمی و کیفی خروج اضطراری در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی شیراز

مینه و یکی از اقدامات لازم و ضروری جهت حفظ جان کارکنان در شرایط اضطراری (همچون آتش سوزی، سیل، زلزله، نشت مواد شیمیایی و...) تخلیه افراد است که لازمه آن پیش بینی تعداد کافی و باکیفیت خروجی های اضطراری به منظور خروج به موقع و ایمن افراد از ساختمان ها و انتقال آنان به مکان های امن می باشد. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت راه های خروج اضطراری 5 بیمارستان در شیراز انجام شد.
در این مطالعه مقطعی میزان انطباق شاخصهای کمی شامل بار تصرف، تعداد و عرض راه های خروج اضطراری با استفاده از داده های میدانی محاسبه شدند. برای شاخصهای مربوط به برنامه واکنش اضطراری و نیز شاخصهای کیفی شامل مشخصات کلی، علامتگذاری و روشنایی راه های خروج از یک پرسشنامه ساختار یافته برگرفته از الزامات ملی موجود در این زمینه مورد بررسی قرار گرفت. درصد انطباق برای هر شاخص محاسبه و مورد تحلیل قرار گرفت.
میزان تحقق الزامات مربوط به شاخصهای کمی و کیفی خروج اضطراری در بیمارستانهای مورد بررسی به ترتیب 37.5±29.1 و 20.8±16.8 درصد بود. میانگین میزان تحقق معیارهای برنامه واکنش اضطراری نیز 46.6±27.4 درصد محاسبه شد. از مجموع 5 بیمارستان مورد بررسی، فقط دو بیمارستان دارای راه خروج اضطراری بودند.
نتایج این مطالعه نشان داد، شاخصهای کمی و کیفی و نیز معیارهای مربوط به برنامه واکنش اضطراری در بیمارستانهای مورد بررسی از وضعیت نامطلوبی برخوردار است و به ویژه در مورد تعداد راه های خروج نیاز به اصلاح دارند.