تاثیر افزودن نمک های صفراوی گاو در جیره غذایی بر شاخص های رشد، بقاء، ترکیبات لاشه و برخی شاخص های خون شناسی و بیوشیمیایی سرم خون ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)

در پژوهش به منظور بررسی تاثیر نمک های صفراوی در جیره غذایی ماهی بر شاخص های رشد، بازماندگی، ترکیبات لاشه و برخی شاخص های خون شناختی و بیوشیمیایی سرم خون، تعداد 300 قطعه بچه ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) با وزن متوسط 0/5± 3 گرم به مدت 12 هفته مورد مطالعه قرار گرفت. نمک های صفراوی گاو در 5 سطح 0، 0/25، 0/5، 0/75 و 1 درصد به جیره غذایی بچه ماهیان اضافه شد. طی دوره آزمایش، غذادهی دوبار در روز و به میزان 3 تا 5 درصد وزن توده زنده انجام شد. پس از پایان آزمایش تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که شاخص های رشد و بازماندگی، پروتئین، خاکستر و رطوبت لاشه در تیمارهای مختلف اختلاف معنی-داری با یکدیگر نداشتند(P< 0.05). تیمار 4 با میزان 1 درصد نمک صفراوی و 0/629± 32/52 درصد چربی کم ترین میزان چربی را داشته و از لحاظ آماری با سایر تیمارها اختلاف معنی داری داشت (P< 0.05). هم چنین، تیمار 2 با میزان 0/5 درصد نمک صفرا بالاترین و تیمار شاهد بدون نمک صفرا (تیمار صفر درصد)،پایین ترین میزان کلسترول و تری گلیسیرید خون را داشتند و دارای اختلاف معنی دار با سایر تیمارها بودند (P< 0.05). میزان پروتئین کل، گلبول های سفید، گلبول های قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، MCV، MCH و MCHC خون به طور معنی داری، دارای اختلاف بین گروه های آزمایشی و شاهد بودند (P< 0.05).