مقایسه خصوصیات تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین نسبتهای مختلف علوفه به کنسانتره در جیره با استفاده از سیستم های CNCPS و NorFor

به منظور تعیین پتانسیل و مقایسه ارزش غذایی نسبتهای مختلف دانه باقلا در جیره، آزمایشی در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول فراسنجه های تجزیه پذیری و مقادیر ناپدید شدن ماده خشک کنجاله ها در 0، 2، 4، 8، 16، 24، 48، 72 و 96 ساعت پس از تغذیه با استفاده از روش کیسه های نایلونی تعیین شد. تجزیه پذیری موثر (در سرعت عبور 2%) ماده خشک و پروتئین در جیره های با نسبت کنسانتره بیشتر به طور معنی داری بالاتر بود(05/0P˂). مرحله دوم آزمایش اندازه گیری بخش های مختلف پروتئین بر اساس سیستم کربوهیدارت و پروتئین خالص کرنل(CNCPS) و سیستم NorFor بود. نتایج نشان داد در بخش A و 1B دانه باقلا حاوی بیشترین و علوفه یونجه خشک دارای کمترین مقدار بود(05/0P˂). مقدار 2B در جیره با نسبت 75 درصد کنسانتره بیش از سایر تیمارهای حاوی کنسانتره(05/0P>) بود. با توجه به نتایج تنها تفاوت مشاهده شده در میزان 3 Bمربوط به علوفه خشک یونجه بود که مقدار آن بطور معنی داری بیشتر از سایر تیمار بود. با افزایش درصد علوفه جیره کاهش در مقدار sCP و افزایش در مقدار PdCP مشاهده شد(05/0P˂)، با این وجود تفاوت بین مقدار sCP دانه باقلا و جیره های 75 و 50 درصد کنسانتره معنی دار نبود(05/0P>). نتایج نشان داد دانه باقلا به دلیل داشتن پروتئین و انرژی بالا می تواند به عنوان یک خوراک دومنظوره در تغذیه نشخوارکنندگان، در مناطقی که به وفور کشت می شود، توصیه شود.