تبیین ارتباط میان نوسان پذیری و قابلیت پیش بینی سود حسابداری

در این پژوهش ضمن بررسی ارتباط میان نوسان پذیری سود و قابلیت پیش بینی آن (کوتاه مدت و بلندمدت)، محتوای اطلاعاتی نوسان پذیری سود نیز مورد تحقیق قرار گرفته است. مدل ارتباطی نوسان پذیری و قابلیت پیش بینی آن براساس چارچوب دیچو و تانگ (2009) منطبق می باشد. لذا براساس چارچوب دیچو و تانگ (2009)، اطلاعات مالی 400 شرکت از شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار از سال 1380 الی 1390 مورد بررسی قرار گرفت. هر چند روند پیش بینی ها به صورت نزولی اکید نبوده؛ ولی نتایج تحقیق بطور کلی نشان می دهد که قابلیت پیش بینی سود در اثر نوسان پذیری سود کاهش می یابد و مضافا در بلند مدت از قدرت پیش بینی ها، کاسته می شود. همچنین با کنترل شرکتهای زیان ده)که براساس چارچوب نظری از عوامل بوجود آورنده نوسان سود هستند.(، نتایج تغییری نکرد. در بررسی ارتباط میان واکنش بازار و نوسان پذیری سود، شواهد حاکی از آن است که بازار از شرکتهای با نوسان بالا (ریسک بالاتر)، بازدهی بالاتری مطالبه می کند.