بدهی های بلندمدت و بیش سرمایه گذاری در وجه نقد و مخارج سرمایه ای از منظر تئوری نمایندگی

نمایل مدیران به بیش سرمایه گذاری، یکی از هزینه های نمایندگی است که به سبب تضاد منافع میان مدیران و سهامداران ایجاد میشود. این بیش سرمایه گذاری ها در حالیکه منافع شخصی مدیران را حداکثر می سازد، ارزش شرکت را کاهش می دهند. یک راه حل بالقوه برای مشکل بیش- سرمایه گذاری، انتشار بدهی است. پژوهش حاضر به دنبال بررسی تاثیر بدهی های بلندمدت(استقراض) بر بیش سرمایه گذاری (در وجه نقد و مخارج سرمایه ای) و تاثیر پتانسیل رشد بر بیش سرمایه گذاری (در وجه نقد و مخارج سرمایه ای) می باشد. جامعه آماری این تحقیق شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که بر اساس شرایط در نظر گرفته شده برای انتخاب نمونه، 90 شرکت طی دوره 1379 تا 1389، انتخاب گردیده است. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از تکنیک رگرسیون چندمتغیره و آزمون مقایسه میانگین استفاده شده است. یافته ها بیانگر آن است که بین بدهی های بلندمدت و بیش سرمایه گذاری)در وجه نقد و مخارج سرمایه ای(ارتباط منفی و معناداری وجود دارد و میانگین بیش سرمایه گذاری در وجه نقد و مخارج سرمایه ای در شرکت هایی با فرصتهای رشد کم، بالاتر می باشد.