رابطه بین متغیرهای انگیزشی هدف گذاری، عدالت سازمانی، کنترل شغلی، خودکارآمدی شغلی، و خودتنظیمی، با التزام کاری کارکنان یک سازمان صنعتی

پژوهشگران گزارش داده اند که میان انگیزش شغلی با پیامدهایی از قبیل خشنودی شغلی، دلبستگی شغلی، رفتار مدنی سازمانی، توانمندسازی روانی، عملکرد شغلی، و التزام کاری رابطه وجود دارد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه متغیرهای انگیزش شغلی با التزام کاری اجرا شد. به این منظور، از کارکنان پالایشگاه آبادان 315 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. شواهد مربوط به روایی پرسشنامه ها با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی، و شواهد مربوط به پایایی آنها با استفاده از روش آلفای کرونباخ بررسی شدند که در حد قابل قبولی بودند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون هم زمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که بین همه متغیرهای پیش بین به استثنای خودکارآمدی شغلی، با التزام کاری و ابعاد آن روابط مثبت و معناداری (0/01< P) وجود دارد. نتایج رگرسیون هم زمان نیز نشان داد که خودتنظیمی، عدالت سازمانی، و کنترل شغلی مهم ترین متغیرهای پیش بینی کننده التزام کاری، نیرومندی، و وقف خود هستند و خودتنظیمی مهم ترین پیش بینی کننده تجربه جذب در کارکنان است. این مطالعه فرایندی را توصیف می کند که به واسطه آن، انگیزش شغلی کارکنان قادر به پیش بینی التزام کاری آنان است.