کنترل ارتعاشات به کمک میراگر ضربه ای

مطالعات بسیاری بر روی سیستم های پیوسته و ناپیوسته انجام شده است، اما سیستم های ارتعاشی در مدهای بالا به هنگام تشدید کمتر مورد مطالعه دقیق قرار گرفته اند. یکی از روش های مورد استفاده در سیستم های کنترلی، استفاده از کنترل کننده های جرمی غیرفعال است و این کنترل کننده ها طوری تنظیم شده اند تا فرکانس آن در حالت تشدید با سازه نوسانگر یکسان باشد.
تحقیقات آزمایشگاهی و تحلیلی نشان می دهد که گروهی از میراگرهای غیرخطی به نام میراگر ضربه ای، عملکرد بهتری نسبت به خنثی کننده های ارتعاشی خطی، در کاهش نوسانات سازه ها دارند. فاکتور اصلی تاثیرگذار در این نوع میراگرها جهت کنترل نوسانات، این است که نیروهای کوچک ایجاد شده توسط جرم های کمکی، با ایجاد اغتشاش در دامنه نوسانات سازه، موجب کاهش نوسانات شدید می گردند. در این تحقیق پارامتر های کلیدی میراگر ضربه ای مشخص شده است. توده جرمی میراگر، طول مسافت حرکت، مقادیر ماکزیمم دامنه، از نکات مهم و قابل بررسی در تاثیر نقش میراگر ضربه ای می باشد و طراحی پارامترهای بهینه مدنظر قرار گرفته است.