بررسی میزان اعمال جراحی شکم و لگن در بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر

سندروم روده تحریک پذیر یکی از شایع ترین اختلالات عملکردی دستگاه گوارش است که از تظاهرات آن درد مزمن شکم همراه با تغییر در اجابت مزاج در غ‍ی‍اب اخ‍ت‍لالات س‍اخ‍ت‍اری است، لذا تمامی تعاریف بیماری بر اساس تظاهرات بالینی است. در این مطالعه میزان اعمال جراحی شکم و لگن در بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر بررسی گردید.
در این مطالعه مقطعی 314 بیمار مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر مراجعه کننده به درمانگاه های گوارش استان یزد در طی سال های 91-1388 به عنوان گروه مورد و 319 بیمار بدون سندروم روده تحریک پذیر به عنوان گروه کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند و میزان اعمال جراحی شکم و لگن در آنها بررسی گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون آماری Chi-Square تجزیه و تحلیل شد.
46/8% از افراد مورد مطالعه مرد و 53/2% آنها زن بودند. میانگین سنی آنها 37 سال بود که در دو گروه مورد و کنترل تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد. میزان کله سیستکتومی در گروه مورد بیش از 3 برابر گروه کنترل(5/4% در مقابل 1/6%) و اپاندکتومی حدود 3 برابر (11% در مقابل 3/8%) و فتق اینگوینال 5/2% در مقابل 0/3% بود.
با توجه به شیوع بالاتر اعمال جراحی شکم و لگن به خصوص کله سیستکتومی و اپاندکتومی در بیماران سندروم روده تحریک پذیر لزوم دقت و تامل بیشتر برای تصمیم گیری جهت عمل جراحی پیشنهاد می شود.