اثربخشی درمان طرحواره های هیجانی بر طرحواره های هیجانی زنان قربانی کودک آزاری و غفلت

از تاثیرات بلند مدت کودک آزاری و غفلت، شکل گیری طرحواره های هیجانی می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان طرحواره های هیجانی بر طرحواره های هیجانی زنان قربانی کودک آزاری و غفلت است.
در طرحی نیمه تجربی، تعداد 30 زن دارای سابقه کودک آزاری و غفلت (بر اساس نمره کسب شده در پرسشنامه کودک آزاری و غفلت) و ملاک های ورودی پژوهش، انتخاب و به شیوه تصادفی به گروه های آزمایش و کنترل گمارده شدند (15(n=. گروه آزمایش، مداخله 13 جلسه ای بر اساس الگوی درمانی طرحواره های هیجانی دریافت نمود و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه کودک آزاری و غفلت، مقیاس طرحواره های هیجانی لیهی (LESS) و پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) به منظور کنترل نقش اضطراب و افسردگی بود. داده ها با روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد درمان طرحواره های هیجانی منجر به کاهش طرحواره های هیجانی«احساس گناه» و«ساده انگاری هیجانی» و افزایش «پذیرش هیجانات» در مرحله پس آزمون و پیگیری شده است. این تاثیرگذاری بر افزایش «همگانی بودن هیجانات» در مرحله پس آزمون و افزایش«اعتباربخشی هیجانی» و «درک هیجانی»هم در مرحله پیگیری به تایید رسید.
نتایج حاکی از آن است درمان طرحواره های هیجانی می تواند به عنوان درمانی موثر جهت اصلاح برخی طرحواره های هیجانی زنان قربانی کودک آزاری و غفلت مورد استفاده قرار گیرد.