اثر کودهای پرمصرف و کم مصرف بر عملکرد و صفات مرتبط با کیفیت دانه دو رقم گندم نان

در پژوهش حاضر اثر کودهای پرمصرف و کم مصرف بر عملکرد و کیفیت دانه دو رقم گندم نان مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار و به مدت دو سال زراعی (1391-1389) در مزرعه آزمایشی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر در کرج اجرا شد. در این تحقیق عامل مدیریت تغذیه شامل تیمارهای: کاربرد کودهای پرمصرف(NPK)، کاربرد توام کودهای پرمصرف و کم مصرف (Fe، Mn و Zn) و عدم مصرف کود در کرت های اصلی و دو رقم گندم پارسی و مرودشت در کرت های فرعی مورد ارزیابی قرار گرفتند. صفات مورد بررسی شامل: عملکرد دانه، وزن هزار دانه، درصد پروتئین دانه، درصد گلوتن مرطوب، شاخص گلوتن، کیفیت پروتئین دانه بر مبنای صفات حجم رسوب زلنی و ارتفاع رسوب SDS، عدد فالینگ، سختی دانه و حجم نان بودند. نتایج نشان داد که اثر کودهای پرمصرف بر شاخص گلوتن، حجم رسوب زلنی و شاخص سختی دانه در سطح احتمال 5% و بر عملکرد دانه، درصد پروتئین دانه، درصد گلوتن مرطوب، ارتفاع رسوب SDS و حجم نان در سطح احتمال 1% معنی دار بود. ارقام گندم نیز از نظر درصد گلوتن مرطوب و حجم رسوب زلنی در سطح احتمال 5% و از نظر وزن هزار دانه، شاخص گلوتن، حجم نان و عدد فالینگ در سطح احتمال 1% تفاوت معنی داری با هم داشتند. نتایج نشان داد اگر چه تفاوت معنی داری بین تیمارهای کاربرد کودهای پرمصرف و کاربرد توام کودهای پرمصرف و کم مصرف وجود نداشت اما بالاترین عملکرد دانه و خصوصیات مربوط به کیفیت دانه (بجز شاخص گلوتن) در رقم پارسی با کاربرد توام کودهای پرمصرف و کم مصرف به دست آمد.