نقش سرمایه ی اجتماعی در تامین احساس امنیت دانشجویان (مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه پیام نور خرم آباد؛ سال1392)

سرمایه ی اجتماعی محصول استراتژی های سرمایه گذاری فردی یا جمعی و آگاهانه یا ناآگاهانه در ایجاد و بازتولید ارتباطات اجتماعی است که در گذر مدتی کوتاه یا طولانی، قابل استفاده هستند. این ارتباطات می تواند در میان همسایگان، همکاران یا خویشاوندان باشد که نتیجه های مهمی برای رشد و دوام جامعه خواهد داشت که یکی از دستاورد های مهم آن در بحث شهرنشینی، به وجود آمدن احساس امنیت در میان شهروندانی است که توانسته اند این سرمایه را کسب و پرورش دهند. بنابراین سرمایه ی اجتماعی ابزاری است که می تواند از راه ارتباطات اجتماعی منابعی را در دست افراد قرار دهد و بیش تر در جوامع مدنی جستجو می شود. افراد از راه افزایش سرمایه ی اجتماعی موقعیت خود را در جوامع سرمایه داری بهبود می بخشند. هدف تحقیق، نقش سرمایه ی اجتماعی در تامین احساس امنیت است.
چارچوب نظری بنا به تناسب، نظریه های جامعه شناختی و مکاتب مربوط به این حوزه است. روش تحقیق پیمایش و ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه ی دارای قابلیت اعتماد و اعتبار است. جامعه آماری، دانشجویان دانشگاه پیام نور خرم آباد در سال 1392 است. حجم نمونه 384 نفر است که با استفاده از روش تصادفی ساده گردآوری شده است. مهم ترین یافته پژوهش، وجود رابطه مثبت و معنادار میان سرمایه ی اجتماعی با احساس امنیت در میان دانشجویان است.