پیشگیری دانش محور از فشارهای بزه کارانه در میان دانش آموزان و والدین

شیوع و ارتکاب رفتارهای آسیبزا و بزه کارانه از سوی برخی دانشآموزان، زنگ خطر را از مدتها پیش به صدا در آورده بود به گونهای که وزارت آموزش و پرورش، دفتری تحت عنوان «پیشگیری از آسیبهای اجتماعی» تاسیس کرد تا با آموزش دانشآموزان و آگاهسازی و ارتقای مهارتهای زندگی در آنان، به امر پیشگیری اقدام نماید. مهم ترین مسئله در این پژوهش این است، آیا دانشآموزان و پدر و مادرها از رفتارهای بزهکارانه و پر خطر اطلاع دارند؟ در این پژوهش از روش اسنادی و پیمایشی استفاده شده است و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه است و از دو سطح آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. جامعه ی آماری این پژوهش، همه ی پدر و مادرها و دانش آموزان دورهی راهنمایی استان البرز است.
درباره ی میزان آگاهی دانش آموزان و پدر و مادرها نسبت به انواع رفتارهای بزه کارانه و پرخطر، هر فرد دانش آموز میانگین به 12/2 درصد رفتارهای بزهکارانه و پرخطر آگاهی دارند و پدران و مادران نیز به طور متوسط به 13/5 درصد رفتارهای پرخطر اشاره کرده اند. بیشترین میزان رفتارهای بزهکارانه و پرخطر از نظر دانشآموزان شامل سوء مصرف مواد، ارتباط با جنس مخالف (رابطه ی نامشروع)، استعمال دخانیات، رفتارهای خشونتآمیز، خالکوبی بدن، سوراخ کردن گوش یا قسمتی از بدن و فرار از مدرسه است. با توجه به نتیجه ها مشخص میگردد، در صورتی که متغیرهای مربوط به کنترل و پیشگیری رفتار بیشتر باشد، فرد بر محرکهای رفتار مسئلهآفرین چیره می شود و قادر به مهار و حفظ خود در مقابل فشار گروه و تمایلات درونی میشود. اما در صورتی که عوامل محرک، قویتر باشند فرد به سمت ارتکاب رفتارهای بزهکارانه و پرخطر کشیده می شود.