مدل سازی، توزیع تنش و تغییر رفتار زمین در حفر تونل زیرزمینی شهر تهران

دستیابی به یک طراحی بهینه در تونل مستلزم شناسایی پارامتر های موثر و روابط بین آنها است و از جمله این عوامل می توان به شکل تونل، ابعاد تونل، عمق تونل، روش حفاری، وجود آب و... اشاره نمود. از سایر پارامترهای موثر در طراحی، پایداری سینه کار تونل، جابجایی افقی و قائم (نشست)، موج زلزله، پدیده مچاله شوندگی و غیره می باشد. همچنین با توجه به اهمیت پایداری سازه روی سطح زمین بالای تونل علی الخصوص در تونل های شهری، میزان نشست سطح زمین باید مورد بررسی قرار گیرد. در این تحقیق تحلیل پایداری تونلی با مقطع نعل اسبی به عرض و ارتفاع 8 متر که در آبرفت تهران واقع شده وبه منظور اجرای تونل انتقال آب در نظر گرفته شده است با استفاده از نرم افزار Flac2d تحلیل فنی و مقایسه آن با روش های تجربی و تحلیلی صورت گرفت.نتایج نشان داد حداکثر نشست حاصل از طراحی با نرم افزار برابر 9/14 میلیمتر تعیین که با مقدار بدست آمده از رابطه تجربی(15میلیمتر) تقریبا مطابقت دارد و میزان تفاوت در محدوده قابل قبول (7/0 درصد) ارزیابی میگردد. همچنین جابحایی افقی بدست آمده نشان دهنده حداکثر جابجایی در فاصله 25 متری از محور تونل (از دو طرف) 2 میلیمتر می باشد و مقادیر بدست آمده از رابطه تجربی نشان داد که حداکثر جابجایی افقی در فاصله 25متری از محور تونل رخ می دهد.