ارزیابی آئروسل های باکتریایی و قارچی در بخش های مختلف بیمارستان های شهر ملایر در سال 1390

بیوآئروسل ها، ذرات هوابردی هستند که می توانند باعث اثرات بهداشتی گسترده ای شامل عفونت های بیمارستانی و شغلی، اثرات سمی حاد، آلرژی ها سرطان شوند. ازاینرو هدف از این مطالعه ارزیابی کمی و کیفی بیوآئروسل های موجود در بخش های مختلف بیمارستان های شهر ملایر بود.
در این مطالعه توصیفی- مقطعی، نمونه برداری از 12 بخش از دو بیمارستان شهر ملایر انجام شد. نمونه برداری های باکتریایی و قارچی براساس روش کمیته بیوآئروسل ACGIH انجام شدند. نمونه ها بلافاصله به محیط کشت آگار خونی و سابرودکستروز آگار منتقل و کشت داده شدند و سپس در آزمایشگاه تعداد و نوع کلنی های تشکیل شده، شمارش شده و تعیین گردیدند. در نهایت تراکم بیوآئروسول در هوا بر حسب cfu/m3 تعیین شد.
بطور کلی، حداکثر تراکم کلنی های باکتریایی (cfu/m3 21/27) و قارچی (cfu/m3 66/49) به ترتیب در بخش های اطفال و قلب یافت شدند. حداقل تراکم کلنی های باکتریایی (cfu/m3 8/74) و قارچی(cfu/m3 2/18) در بخش اتوکلاو یافت شد. شایعترین ارگانیسم های شناسایی شده به ترتیب استافیلوکوک کوآگولاز منفی (33/76%)، میکروکوک ها(23/16%) و باسیلوس ها (58/15%) بودند و پنیسیلیوم (50/9%)، کلادوسپوریوم (27/02%) و آسپرژیلوس (8/1%) فراوانترین قارچ های جداشده بودند.
به جز برخی موارد معدود، غلظت کلی بیوآئروسل ها در همه بخش ها پایینتر از مقدار رهنمودی (cfu/m3 30) بود. غلظت بالای بیوآئروسل ها در برخی بخش ها را می توان به عواملی نظیر استهلاک و فرسودگی ساختمان ها، تهویه نامناسب، ضدعفونی ناقص بخش ها و تعداد بالای بیماران و ملاقات کنندگان نسبت داد.