بررسی تغییرات قوس های ناحیه کمری، پشتی و تیلت لگن طی نخستین بارداری

در دوره ی بارداری تغییرات فیزیولوژیکی و پوسچرال گسترده ای در بدن ایجاد می شود. این تغییرات به ویژه در نخستین بارداری بسیار چشمگیر می باشد و به دنبال آنها، تغییراتی در راه رفتن، تعادل، اندام های تحتانی و گاهی مشکلات نورولوژیکی ایجاد می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی تغییرات پوسچرال ستون فقرات کمری، پشتی و تیلت لگن طی نخستین بارداری می باشد.
قبل از مطالعه اصلی، تکرارپذیری خط کش انعطاف پذیرو دستگاه شیب سنج لگنی روی 5 فرد غیرباردار و 5 فرد باردار سالم انجام شده و مورد تایید محققین قرار گرفت. مطالعه اصلی از نوع طولی آینده نگر مشاهده ای بوده و در آن 30 زن باردار با نخستین بار حاملگی در هفته های 10، 21 و 32 بارداری (مشخصه سه ماهه اول، دوم و سوم بارداری)، و 18 زن سالم غیرباردار به عنوان گروه کنترل در هفته های 10 و 32 (ابتدا و انتهای ارزیابی گروه باردار) مورد بررسی قرار گرفتند. معیارهای مورد بررسی اندازه گیری قوس های کمری و پشتیبا استفاده از خط کش انعطاف پذیرو اندازه گیری تیلت لگن توسط دستگاه شیب سنج لگنی بود.
مطالعه آزمایشی حاکی از تکرارپذیری بالای خط کش انعطاف پذیرو دستگاه شیب سنج لگنی بود. آنالیز آماری نمونه ها حاکی از افزایش معنا دار قوس کمری، تیلت لگن و نیز قوس پشتی در مقایسه با گروه کنترل همزمان با افزایش دوره بارداری بود (P<0.05). نتایج نشان داد که هر چند متوسط زاویه قوس های کمری و پشتی در سه ماهه اول بارداری با گروه کنترل تفاوت معناداری نداشت، در سه ماهه دوم و سوم بطرز معناداری افزایش پیدا کرد (P<0.05). متوسط زاویه تیلت لگن در هر سه ماهه بارداری حاکی از افزایش معنادار این زاویه در زنان باردار بود (P<0.05).
مطالعه حاضر افزایش قوس کمری، پشتی و تیلت قدامی لگن را مرتبط با افزایش زمان بارداری دانست. بدون شک این تغییرات پوسچرال مربوط به تغییرات خاص دوره ی بارداری می باشد. با توجه به تناقضات موجود در نتایج مطالعات انجام شده نیاز به مطالعات بیشتر در این زمینه احساس می شود. نتایج این تحقیق احتمالا در تجویز ورزشهای حین و پس از بارداری کمک کننده باشد.