مقایسه کیفیت زندگی، افسردگی، اضطراب، استرس و ساختار خانواده در خانواده های جانبازان دارای بیمار مبتلا به PTSD و خانواده های عادی

اختلال استرس پس از سانحه، اختلالی اضطرابی است که بعد از قرارگرفتن فرد در معرض حوادثی که آسیب یا تهدیدی به دنبال دارند، ایجاد می شود. هدف پژوهش حاضر تاثیر ابتلای مرد خانواده به PTSD بر کیفیت زندگی، افسردگی، اضطراب، استرس و ساختار خانواده بود.
این مطالعه مقطعی- مقایسه ای در میان خانواده های مراجعه کننده به بیمارستان جنت شیراز در سال های 91-1390 انجام شد و 100 خانواده که مرد در آن مبتلا به PTSD بود و 100 خانواده عادی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری داده پرسش نامه کیفیت زندگی، پرسش نامه افسردگی، اضطراب و استرس و مقیاس ارزشیابی سازش پذیری و پیوستگی خانواده بودند که توسط مرد، همسر و فرزندان بالای 18 سال آنان تکمیل شدند. داده های حاصل، با استفاده از نرم افزار آماری18 SPSS و آزمون آماری Tمستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
حیطه های سلامت جسمانی، سلامت روانی و سلامت محیطی در مردان گروه PTSD به طور معنی داری کمتر از مردان گروه کنترل بود اما تنها تفاوت معنی دار در نمرات خانواده دو گروه در حیطه سلامت روانی مشاهده شد. میزان افسردگی و استرس در مردان و خانواده گروه PTSD، به طور معنی داری بیشتر از مردان و خانواده گروه کنترل بود. مردان و خانواده گروه PTSD، نسبت به مردان و خانواده گروه کنترل در دو بعد پیوستگی و انطباق پذیری، عملکرد ضعیف تری داشتند.
ابتلای شوهر به PTSD، خانواده را در حوزه های ساختاری و عاطفی و به طور کلی در کیفیت زندگی نسبت به خانواده هایی که شوهران در آن مبتلا به PTSD نیستند در شرایط ضعیف تری قرار می دهد.