بررسی تاثیر حاشیه نشینی بر وقوع جرایم نزاع و درگیری (مطالعه موردی شهرستان قم)

بدون شک افزایش جرایم و ناهنجاری ها یکی از نتایج رشد سریع شهرها است. مکان و زمان و انسان، سه عنصر اصلی در شکل گیری پدیده مجرمانه محسوب می شوند، بنابراین توزیع نابرابر انواع جرایم و بزهکاران، ناشی از تفاوت در ساختار مکانی، زمانی و رفتاری می باشد. نوشتار حاضر به بررسی تاثیر پدیده حاشیه نشینی بر وقوع جرایم نزاع و درگیری در شهر مقدس قم که دارای ویژگی های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و مذهبی خاصی می باشد، پرداخته است.پژوهش حاضر از نظر نوع و هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل چهل و پنج نفر از افسران شاغل در فرماندهی انتظامی شهرستان قم می باشد که حداقل مدت پنج سال سابقه کار در دوایر قضایی و پیشگیری کلانتری ها و پاسگاه ها را داشته اند. در راستای جمع آوری اطلاعات به منظور تدوین ادبیات تحقیق، از روش کتابخانه ای و فیش برداری استفاده شده است. در مرحله دوم با استفاده از پرسشنامه و بهره گیری از نرم افزار اس.پی.اس.اس به برررسی و نظرسنجی در مورد تاثیر حاشیه نشینی و عوامل موثر بر آن، بر میزان وقوع جرایم نزاع و درگیری پرداخته شده است. بر اساس نتایج تحقیق می توان بیان داشت که نزاع یک پدیده چند بعدی است که عوامل متعددی در شکل گیری آن تاثیر دارند، از جمله؛ مسائل و مشکلات فردی، روانی، عاطفی و مسائل اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و جغرافیایی. تعیین این که کدام عامل تاثیرگذارتر است، موضوع پیچیده ای است که بسته به شرایط، متفاوت است. نتایج تحقیق بیانگر این است که تلفیقی از تمامی عوامل بررسی شده فوق در این امر دخیل هستند و برای کاهش و پیشگیری از نزاع باید در راستای کنترل و رفع این عوامل برنامه ریزی کرد.