ارتقای ارزیابی آثار توسعه با تئوری دمپستر- شیفر (مطالعه موردی: شهرستان بینالود- خراسان رضوی)

عدم قطعیت در شرایطی که شناخت و آگاهی از حوادث آینده بسیار ناچیز است یا وجود ندارد و امکان تصمیم گیری صریح و دقیق در این شرایط کم است پدید می آید. تئوری اعتقاد (دمپستر- شیفر) روشی جدید برای تصمیم گیری است که تحت شرایط عدم قطعیت در ارزیابی آثار محیط زیستی وقتی با داده های ناکافی، مبهم و نادقیق مواجهه می شویم استفاده می شود. این تئوری چارچوبی ریاضی برای توصیف داده های ناقص و ناکافی ارائه می دهد. داده ها و نقشه های عوامل موثر در توسعه گردشگری در تحقیق حاضر با مراجعه به نهادهای مربوط و شرکت های خصوصی جمع آوری و به فرمت رستری تبدیل شدند. سپس، فازی سازی نقشه های رستری با توجه به قابلیت یا عدم قابلیت بوم شناسی شان برای تفرج در ارزیابی آثار توسعه توریسم و اکوتوریسم پیشنهادی برای منطقه مورد مطالعه انجام و در مرحله بعد هر یک از نقشه ها به رویه اعتقاد معرفی شد. پس از واردکردن تمام اطلاعات، فرایند همه شواهد را بر پایه فرضیه های اصولی (مناسب، نامناسب، مناسب- نامناسب) تفکیک و برای ایجاد سه تصویر اعتقاد، مقبولیت و فواصل اعتقاد ترکیب کرد. همچنین، تصویر ارزیابی آثار تفرجی منطقه با استفاده از روش فازی و ارزیابی چندمعیاره تهیه و با تصویر اعتقاد مقایسه شد. نتایج نشان داد که رویه اعتقاد یک نتیجه با قابلیت اطمینان بیشتر برای توسعه گردشگری و ارزیابی آثار آن ارائه داده است. توصیف هم زمان آنچه می دانیم و نمی دانیم به ما امکان می دهد تا ریسک نسبی تصمیماتی را که درباره منابع می گیریم درک کنیم. مزیت دیگر توصیف متغیرها به منزله بلیف این است که امکان مشارکت انواع مختلف اطلاعات کارشناسی، مفاهیم نقل شده از زمان گذشته تا حال، احتمالات و داده های ماهواره ای طبقه بندی شده و دیگر داده ها را فراهم می کند.