بررسی مقایسه ای نظرسنجی های افکار عمومی آمریکا در قبال برنامه هسته ای ایران

نظرسنجی، یکی از مهم ترین و شایع ترین ابزارهای سنجش افکار عمومی به منظور درک برداشت ها و ذهنیت های توده مردم نسبت به سیاست ها و اقدامات داخلی و خارجی کشورها به حساب می آید. کارآمدی نظرسنجی ها سبب شده است که استفاده از آن در قرن بیستم با اقبال بسیاری مواجه شود به گونه ای که نخبگان سیاسی، سیاستگذاران و تصمیم گیرندگان نظام های سیاسی برای آگاهی از خواسته ها، انتظارات و بازخورد سیاست های داخلی و خارجی خود، در موارد بسیاری از نظرسنجی های علمی که توسط موسسات معتبر تخصصی نظرسنجی تهیه شده است، بهره گرفته اند. با این وجود، علی رغم، بکارگیری معیارهای علمی در نظرسنجی های صورت گرفته توسط این موسسات، همواره اختلاف نظرهایی در نتایج نظرسنجی ها مشاهده می شود. این مساله در مورد نظرسنجی های مختلفی که در آمریکا در مورد سیاست خارجی این کشور در قبال برنامه هسته ای ایران منتشر شده نیز کاملا آشکار است. درعین حال، با توجه به اهمیت درک ذهنیت افکار عمومی آمریکا نسبت به رفتار دولت این کشور در قبال برنامه هسته ای ایران و همچنین کاربست دیپلماسی عمومی موثر در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در این زمینه، این مقاله به بررسی مقایسه ای 15 نظرسنجی معتبر که توسط 12 موسسه نظرسنجی قبل و بعد از توافق ژنو صورت گرفته پرداخته و دیدگاه های هر کدام را مورد بررسی قرار داده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که اگرچه تنها تعداد محدودی از مردم در آمریکا، تحولات مرتبط با پرونده هسته ای ایران را از نزدیک پیگیری می کنند و تردیدها و نگرانی هایی در افکار عمومی این کشور در قبال ایران و فرجام مذاکرات هسته ای با آن وجود دارد اما اکثریت جامعه آمریکا از راهکارهای دیپلماتیک در قبال ایران و از جمله توافق ژنو حمایت می کنند. با این وجود، گرایشات حزبی افراد و نمونه سوالات ارائه شده در این نظرسنجی ها عملا نقش مهمی در نتایج بدست آمده داشته اند.