مطالعه ویژگی های جمعیتی و پراکنش بروموس پرزدار (Bromus tectorum L.) به همراه سایر علف های هرز گندمیان در مزارع گندم خرم آباد

بروموس پرزدار یکی از مهمترین گیاهان هرز مشکل ساز به ویژه در مزارع گندم و جو زمستانه به شمار می رود. از این رو وضعیت پراکنش این گیاه هرز به روش نمونه گیری تصادفی در سال 1391 در 40 مزرعه از مزارع گندم آبی خرم آباد مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورهای مربوط به فراوانی نسبی، غنای گونه ای، تراکم و یکنواختی نسبی و نیز شاخص های تنوع و غالبیت اندازه گیری شد. همچنین با استفاده از تکنیک GIS، نقشه پراکنش بروموس پرزدار در این مناطق رسم شد. علاوه بر بروموس پرزدار 16 گونه علف هرز دیگر از خانواده گندمیان مشاهده شد. فراوانی نسبی بروموس پرزدار اکوتیپ hirsotum با 8/76 درصد بیشتر از اکوتیپ tectorum با فراوانی 4/76 درصد بود. یولاف وحشی زمستانه با 19/56 و پس از آن جودره با 13/52 درصد فراوانی نسبی از میانگین 5 نمونه گیری در هر مزرعه بیشترین فراوانی را به خود اختصاص دادند. کمترین فراوانی نسبی به بروموس پرزدار چاوداری و برموداگراس با 0/5 درصد تعلق داشت. در میان علف های هرز جانسونگراس و برموداگراس چندساله بوده و مابقی گیاهان هرز مورد پایش یکساله بودند. علاوه بر آن نتایج پهنه بندی نشان داد که ارتفاع از سطح دریا تاثیر چندانی در تراکم اکوتیپ های بروموس پرزدار و سایر گیاهان هرز گرامینه نداشته است. مقدار شاخص تنوع شانون-وینر به میزان 2/24، شاخص تنوع سیمپسون 1/04 و شاخص غالبیت سیمپسون 0/960 محاسبه شد. تفاوت در شاخص های تنوع گونه ای و غالبیت با میزان و نوع عملیات مدیریتی در مزارع ارتباط داشت.