سیاست پرگاری ترکیه در روابط خارجی

سیاست خارجی ترکیه دو جهت گیری دارد: نخست؛ حرکت به سمت غرب، دوم، حرکت به سمت شرق و مناطق پیرامونی بعد از قدرت یابی حزب عدالت و توسعه از سال 2002م. بر اساس چرخش سیاست ترکیه از غرب به شرق، پرسش اصلی این است که این کشور چگونه دو نگاه سنتی به غرب و شرق یا به عبارتی غرب گرایی و منطقه گرایی را در سیاست خارجی خود ترکیب می کند؟ فرضیه این تحقیق بیان می دارد که ترکیه در سیاست خارجی خود براساس دو پایه پرگار عمل می کند که با محور قرار دادن یک پایه ثابت آن یعنی امریکا و غرب از پایه سیار دیگر برای رسم دایره یا اندازه گیری کمان ها و شعاع دایره روابط خارجی خود استفاده می کند. ترکیه تمایل کمان را به سمت شرق و همسایگان گرفته؛ اما جهت گیری اصلی به سوی غرب است. این پژوهش توصیفی تحلیلی است و با توجه به ماهیت موضوع، شیوه گردآوری اطلاعات؛ کتابخانه ای و اسنادی بوده است.