تحولات جهان عرب در قالب نظریه توسعه سیاسی وانقلاب ساموئل هانتینگتون: با تکیه بر تغییر و تداوم در سه کشور مصر، عربستان سعودی و سوریه

آغاز بهار عربی در خاورمیانه و شمال آفریقا زمینه مناسبی برای تغییر معادلات قدرت را فراهم آورد، به گونه ای که حکومت هایی که چندین سال بر سر قدرت بودند، سرنگون شدند. در این مقاله سعی بر آن است با تکیه بر نظریه»انقلاب ساموئل هانتینگتون«، دلایل وقوع خیزش ها در کشورهای عربی به خصوص کشورهای مصر، عربستان سعودی و سوریه و اینکه چه عواملی مردم این کشورها را علیه دولت وقت وادار به واکنش کرد، مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. بر اساس نظریه هانتینگتون، یکی از دلایلی که باعث این خیزش ها شد، عدم مشارکت سیاسی گروه ها در فرآیند تصمیم گیری های کلان و همچنین مسدود بودن مجراهای انتقال مطالبات از بدنه جامعه به لایه های فوقانی قدرت بود که در نهایت باعث تقابل گروه های وسیعی از جامعه با دولت شد. عوامل دیگری نیز در این خیزش ها تاثیر زیادی داشتند که نظریه هانتینگتون نمی تواند آنها را توضیح دهد و آن عامل شکاف طبقاتی بود که به ویژه در مصر و سوریه به عنوان عوامل اصلی مطرح بودند. نقص اساسی نظریه هانتینگتون این است که عوامل اقتصادی را در شکل گیری ناآرامی در کشورها کم اهمیت می شمارد، در حالی که عوامل اقتصادی را به عنوان عوامل کلیدی فروپاشی رژیم مصر و خیزش های مردمی در سوریه می دانند.