ملاحظات راهبردی ترکیه و تاثیر آن بر روابط ترکیه و اسراییل

ترکیه در اکثر سال های قرن بیستم ترجیح داده بود خود را درگیر مسائل خاورمیانه نکند. به هر ترتیب آنکارا با یک حرکت تاریخی از این سنت کمالیست به یک بازیگر بسیار مهم و فعال در منطقه تبدیل شد. تحت هدایت حزب عدالت و توسعه، ترکیه رابطه نزدیکی با ایران، عراق و سوریه برقرار کرد، جایگاه ریاست سازمان کنفرانس اسلامی (OIC) را به دست آورد و به نیرو های سازمان ملل در لبنان کمک نمود. سیاست های راهبردی ترکیه به عنوان کشوری اثرگذار در خاورمیانه پیامدهایی را بر روابط ترکیه و اسراییل گذاشته، به طوری که روابط ترکیه با ایران و حماس منجر به بروز تناقضاتی در روابط این کشور با اسراییل و آمریکا شده است. در این نوشتار به بررسی ملاحظات راهبردی ترکیه در قالب سه دیدگاه نوعثمانیگرایی، کمالیسم و گلیسم ترکی و تاثیر هریک از آنها بر روابط ترکیه و اسراییل می پردازیم. حاصل این مباحث این است که به فراخور ارتقای منزلت و قدرت اسلامگرایان، تناقضاتی در همسویی ترکیه با رژیم صهیونیستی اسراییل پدید میآید. تناقضی که با توجه به وداع پیدرپی کمالیستها با کریدورهای قدرت در آنکارا، کوتاه نخواهد بود و میتوان گفت که ماه عسل ترکها با یهودی ها، دیری است که به سر آمده است.