بررسی شیوه های فرزندپروری، سبک های دلبستگی و ساختار تعاملات خانواده به عنوان پیش بین های بزهکاری در نوجوانان پسر شهرستان ساری

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه شیوه های فرزندپروری، سبک های دلبستگی و ساختار تعاملات خانواده به عنوان پیش بین های بزهکاری در نوجوانان پسر شهرستان ساری استان مازندران بوده است. به منظور دستیابی به اهداف مورد نظر در پژوهش دو گروه از نوجوانان بزهکار و نوجوانان غیر بزهکار در نظر گرفته شدند. نمونه ها با بهره گیری از پرسشنامه های شیوه های فرزندپروری بامریند، سبک های دلبستگی به والدین و همسال آرمسدن و گرینبرگ و پرسشنامه ساختار تعاملات خانواده ارزیابی شدند. برای بررسی متغیرهای شیوه های فرزندپروری، سبک های دلبستگی به والدین و همسال و ساختار تعاملات خانواده به عنوان پیش بین های بزهکاری، از روش تحلیل ممیز استفاده شد. برای تحلیل داده ها، علاوه بر روش آمار توصیفی، روش تحلیل ممیز به کار بسته شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بزهکاری در نوجوانان را می توان بر اساس متغیرهای شیوه های فرزندپروری، ساختار تعاملات خانواده و سبک های دلبستگی به مادر پیش بینی نمود. نتایج به دست آمده و مدل ارائه شده در این پژوهش به تفضیل مورد بحث قرار گرفته است.