برآورد عرض مناسب فضای استخراجی در روش تبدیل به گاز کردن زیرزمینی زغال سنگ

یکی از مهم ترین عملیات طراحی روش تبدیل به گاز کردن زیرزمینی زغالسنگ (UCG: Underground Coal Gasification) که بر اقتصادی بودن آن تاثیر می گذارد، تعیین عرض مناسب پهنه های استخراجی برای تبدیل به گاز است. کوچک درنظرگرفتن عرض پهنه های استخراجی سبب افزایش هزینه های حفاری شده و بزرگ در نظرگرفتن آن سبب می شود که فرآیند UCG نه تنها از نظر ترکیب گازهای خروجی از کارایی مناسبی برخوردار نباشد، بلکه موجب خاموش شدن راکتور UCG گردد. با توجه به اهمیت موضوع تعیین عرض فضای استخراجی در روش UCG، در این مقاله با شناسایی عوامل اثرگذار بر عرض فضای استخراجی، یک رابطه تجربی جدید با کاربرد رگرسیون چند متغیره ی غیرخطی بر اساس داده های برگرفته شده از 6 مجموعه UCG که به روش منبع احتراق قابل کنترل پسرو (CRIP: Controlled Retraction Injection Point) اجرا شده اند، ارایه شده است. نتایج اعتبارسنجی انجام شده بر روی مدل، صحت مدل ارایه شده برای برآورد اولیه عرض مناسب پهنه های UCG را تایید می نماید. بکارگیری مدل آماری ارایه شده بر روی لایه زغالی M2 مزینو طبس بیانگر آن است که عرض اولیه پهنه های گازکردن باید در حدود 45 متر باشد.