بررسی متنی و سندی روایات «توبه و استغفار امامان معصوم (ع)»

در این نوشتار، روایات «توبه و استغفار»، که در کتب معتبر حدیث همچون الکافی، امالی و... وجود دارند، مورد بررسی سندی متنی قرار گرفته است و مشخص شده که مهم ترین مستند شبهات افراد، در رابطه با عدم عصمت امامان (ع)، روایاتی است که در آنها امامان (ع) به گناهان خود اعتراف کرده اند و خواستار طلب عفو از خدا شده اند. با بررسی های سندی و متنی مشخص شده اکثر این روایات از نظر سندی ضعیف می باشند و از نظر متن، 1) مضمون این احادیث، بیشتر در مورد توجه داشتن به خداست که دیگران را به چگونگی این توجه فرا می خوانند. 2) تعبیراتی همچون عصیان، توبه و استغفار را که به عنوان دلیل بر عدم عصمت می آورند، همه جا ملازم با عدم عصمت نیست، بلکه این الفاظ استعمال و اطلاق های متعددی دارند. 3) استغفار امامان (ع) نوعی استغفار دفعی که مانع عروض غفلت و گناه است می باشد. 4) اینکه توبه و استغفار، از نگاه قرآن، یکی از عبادات بزرگ محسوب می شود که از جمله آنها می توان به این موارد اشاره کرد؛ فراخوان همه مومنان به سوی استغفار است و نیز خداوند دوستدار توبه کنندگان است.