اثر یک دوره تمرین استقامتی بر بیان 155-miR، STAT3 و میزان پروتئین 6-IL توموری موش های ماده مبتلا به سرطان پستان

تمرین استقامتی نقش بسزایی در پیشگیری و کمک به درمان سرطان پستان دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثرات کمک درمانی تمرین استقامتی بر بیان 155-miR (ریزRNA- 155) و مبدل و فعال کننده پیام رونویسی-3 (Signal transducer and activator of transcription-3 یا STAT3) در تومور پستان بود.
16 موش ماده نژاد بالب سی به طور تصادفی به دو گروه تومور- ورزش (Exercise-Tumor یا ET) و تومور- استراحت (Rest-Tumor یا RT) تقسیم شدند. پس از آشناسازی، سلول های سرطانی وابسته به استروژن 2L-4MC به موش ها تزریق (یک میلیون سلول به هر موش) شد و گروه ET به مدت 6 هفته (5 روز در هفته) تمرینات استقامتی انجام دادند. حجم تومور هر هفته با کولیس دیجیتال اندازه گیری شد. در پایان موش ها قربانی شدند و بافت تومور استخراج و در دمای 70- درجه سلسیوس نگهداری گردید. سپس استخراج (RNA (Ribonucleic acid و ساخت (cDNA (Complementary deoxyribonucleic acid به ترتیب با استفاده از پروتکل TRIzol و مطابق دستورالعمل کیت ساخت cDNA صورت گرفت. در نهایت روش Real-time PCR (Real-time polymerase chain reaction) انجام شد و داده ها جمع آوری گردید.
اختلاف معنی داری در بیان STAT3، 155-miR و میزان پروتئین 6- IL در گروه های ET و RT مشاهده شد (0/05 > P). این نتایج با میزان پیشرفت تومور همخوانی داشت.
تمرین استقامتی بیان 155-miR، STAT3 و پروتئین 6- IL تومور پستان را کاهش می دهد. به نظر می رسد با کاهش بیان 155-miR، ژن STAT3 و پروتئین 6- IL در گروه ET، تمرین ورزشی استقامتی با کاهش بیان آنکوژن ها و عوامل التهابی نقش کمک درمانی دارد.