بررسی بارگذاری و رهایش کنترل شده یک داروی ضد آریتمی قلبی در یک چارچوب فلز آلی

سامانه های دارو رسانی نوین، فناوری دگرگون سازی در امر تشخیص و درمان بیماری ها می باشند. دسته ی جدیدی از ترکیب های نانو متخلخل بلوری به نام چارچوب های فلز آلی به دلیل ویژگی های منحصربه فرد خود هم چون تخلخل زیاد و منظم، و حضور گروه های آلی قابل تغییر در چارچوب که تنظیم اندازه ی حفره ها را ممکن می سازند، افق امید بخشی در دارو رسانی نشان دادند. در این پژوهش، پتانسیل یک ساختار آنیونی متعلق به این خانواده در جذب و رسانش داروی کاتیونی قلبی پروکاینامید هیدروکلرید بررسی شده است.
این دارو نیمه عمر کوتاهی در بدن داشته و باید هر 3 تا 4 ساعت مصرف شود. بنابراین، انتخابی مناسب به منظور بررسی رهایش کنترل شده ی دارو است. در این مطالعه ی اولیه، چارچوب فلز آلی با فرمول {Zn3(Benzenedicarboxilate)4Dimethylammomium2.8Dimethylformamide} انتخاب شد. این چارچوب آنیونی ساختاری پایدار(دمای متلاشی شدن بالاتر از 300 درجه سلسیوس) و متخلخل دارد. کاتیون های آمونیوم دی متیل حبس شده درون حفره ها طی یک فرایند آهسته ی تبادل یون با مولکول های دارو تعویض شدند. آزمایش های انجام شده نشان دهنده آن است که پس از گذشت یک هفته 7/36% دارو در ساختار بارگذاری شد.
هم چنین، رهایش پیوسته ی دارو در 24 ساعت ابتدایی آزمایش رهایش، و آزادسازی بیش از 70 درصد دارو پس از گذشت 72 ساعت به دست آمد.