حافظه شرح حال و کارکردهای اجرایی در افراد HIV مثبت و خانواده این بیماران

هدف مطالعه حاضر سنجش نشانگان PTSD، حافظه شرح حال و کارکردهای اجرایی در افراد مبتلا به HIV و اعضای خانواده این بیماران بود. برای این منظور، ابزارهای پژوهشی شامل سیاهه افسردگی بک، مقیاس سنجش شدت نشانگان PTSD، مصاحبه حافظه شرح حال، آزمون حافظه شرح حال، آزمون کارت های ویسکانسین و آزمون برج لندن بر روی افراد مبتلا (n=30) به ویروس HIV، افراد سالم همتا شده با این گروه (n=27)، اعضای خانواده بیماران HIV مثبت (n=26) و گروه کنترل همتا شده با این اعضا (n=26) اجرا شد. نتایج حاکی از وجود افسردگی، و نشانگان PTSD بیشتر در میان افراد مبتلا به HIV و اعضای خانواده این بیماران بود. گروه مبتلا به HIV در کارکردهای اجرایی عملکرد ضعیف تری داشتند و بازیابی آنها در حافظه شرح حال (رویدادی و معنایی) در مقایسه با گروه کنترل ضعیف تر بود و در بازیابی حافظه اختصاصی نقایصی را نشان دادند. همچنین نتایج نشان داد که اعضای خانواده بیماران مبتلا به HIV در بازیابی حافظه شرح حال رویدادی و حافظه اختصاصی عملکرد ضعیف تری داشتند. یافته های مذکور در رابطه با نقش خود و پردازش اطلاعات در رابطه با کارکردهای اجرایی و اثر پذیری آنها از عوامل هیجانی نظیر نشانه های PTSD قابل بحث می باشد.