پلی مورفیسم تکرار GGC در ژن 1/GSPT3eRF و ارتباط آن با خطر ابتلا به سرطان کولورکتال

سرطان کولورکتال، سومین علت مرگ ناشی از سرطان در بین مردان و چهارمین عامل در بین زنان در ایران می باشد. پروتئین 1GSPT/3eRF (عامل شماره ی 3 ختم ترجمه ی یوکاریوتی) یک GTPase وابسته به 1eRF است که در یک کمپلکس واسطه سبب پایان ترجمه در یوکاریوت ها می شود. علاوه بر نقش آن در پایان ترجمه، عامل ختم یوکاریوت شماره ی 3 (3eRF) در چندین فرایند سلولی از جمله تنظیم سیکل سلولی و عبور از مرحله ی 1G به مرحله ی S در سیکل سلولی، سازمان بندی سایتواسکلتون، mRNA decay، بازسازی ریبوزم و آپوپتوز شرکت می نماید. شواهد متعددی بر اساس مطالعات پیشین بر روی پلی مورفیسم تکرارهای n (GGC) (پلی گلایسین) که بر روی اگزون 1 ژن 1GSPT/3eRF قرار دارد، از وجود نقش عوامل ترجمه ی یوکاریوتی در ایجاد سرطان حمایت می کنند.

بسط های GGC توسط تکنیک PCR (Polymerase chain reaction) تکثیر گردید و تعداد تکرار GGC به وسیله ی الکتروفورز بر روی ژل پلی آکریلامید و به وسیله ی تعیین توالی به دست آمد. آلل های تعیین توالی شده به عنوان نشانگرهای مخصوص برای تعیین دقیق تعداد تکرارها استفاده شد.

در این مطالعه تعداد تکرارهای آللی ریز ماهواره ی n (GGC) در ژن 1GSPT/3eRF در 153 بیمار با سرطان کولورکتال و 280 فرد به عنوان شاهد در جمعیت اصفهان تعیین شد. چهار طول متفاوت از تکرارهای GGC در محدوده ی 12، 11، 10 و 7 تکرار مشاهده شد. بیشترین فراوانی ژنوتیپی در بین افراد شاهد و مورد هموزیگوت ها با طول 10 تکرار مشاهده شد. مطالعه ی حاضر نشان داد که افراد حامل آلل 12 تکرار در خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان روده ی بزرگ می باشند.

ارتباط مستقیمی بین حضور آلل Gly-12 و خطر ابتلا به سرطان روده ی بزرگ مشاهده شد (7/2 = OR، 0400/0 = P). همچنین میان تعداد تکرارهای پلی مورفیسم ژن 1GSPT/3eRF و توارث بیماری ارتباط معنی داری مشاهده شد (7/10 = OR، 0001/0 = P).