تکرار در زبان داستانی صادق چوبک

بررسی نظرات منتقدین درباره آثار صادق چوبک تصوبر مشخصی از سبک نویسندگی وی در اختیار خواننده قرار نمی دهد، اما همه منتقدین در این موضوع اتفاق نظر دارند که زبان گفتاری در آثار صادق چوبک حضوری گسترده دارد، چیزی که به نظر، تا آن زمان کم سابقه بوده است؛ که البته کارکردهای همین زبان گفتاری نیز چندان مورد مطالعه قرار نگرفته است. در بررسی این زبان، به یکی از مشخصات بارز آن یعنی تکرار بر می خوریم. اقدام مهم چوبک در تکرار واج ها، تک واژها، کلمات و حتی استفاده از ساختارهای نحوی یکسان، قابل توجه می باشد. برای جست وجوی انواع تکرار دو رمان و یک داستان کوتاه را برگزیده ایم: سنگ صبور، تنگسیر و انتری که لوطیش مرده بود. نتیجه این تحقیق نشان می دهد که زبان داستانی چوبک به رغم حضور گستره زبان گفتاری، زبانی ساده نیست و دارای انواع تکرار هم چون واج آرایی، ارجاع، قافیه و توازی می باشد. این آرایه ها، جلوه ای ادبی به زبان داستانی چوبک می بخشد.