بررسی ابعاد فتنه و برخورد امام علی (ع) با فتنه گران

فتنه گران همواره به خاطر افکار و اندیشه های فتنه جویانه شان، در تمامی برهه های تاریخی، به دنبال فتنه و در نتیجه گمراه کردن مردم از حق و عدالت بوده اند، لیکن در بعضی از مقاطع تاریخی، تعدد و تنوع فتنه ها و دست های فتنه گر، آشکارتر و نمایان تر است. از جمله این مقاطع و شاید در راس آنها، فتنه هایی است که در دوران حیات مبارک علی(ع) رخ داد. خاستگاه اصلی چنین فتنه هایی، بی شک جلوگیری از استقرار امامت و تداوم رسالت نبی اکرم(ص) است. هدف اصلی فتنه گران، تبدیل امامت و ولایت به سلطنت و خلافت بود و طبیعی است که در کنار این هدف، اهداف دیگر آنان نیز به بار می نشست. رسیدن به قدرت و مقام، کامجویی و لذت طلبی مادی، استعمار و استثمار مردم، حسادت طلبی و کینه ورزی و انتقام گیری، ثمرات تلخ این فتنه انگیزی ها بودند. فتنه هایی که خاموش ساختن شعله های فروزان غدیر خم و غصب امامت را در سر داشتند. بررسی و مطالعه این برهه از تاریخ، به خصوص برای مسلمانان و شیعیان، عبرت ها و درس های فراوان و قابل تاملی را آشکار می سازد که برای کمال معنوی و مادی، رشد فردی و اجتماعی بسیار ضروری و حیاتی است. بررسی کامل و جزء به جزء این فتنه ها، کاری وسیع تر و عمیق تر را می طلبد لیکن در این جستار تصویری کلی و در عین حال ریزبینانه از اوضاع و شرایط این برهه تاریخی مورد بررسی قرار خواهد گرفت.