مولفه های منشی مدیریت نظامی در نهج البلاغه

دنیای کنونی، دنیای توسعه در پیوند با ناامنی ها است و یکی از ضروری ترین نیازهای توسعه و تحقق امنیت، حضور قدرتمند نیروهای مسلح است، و فرماندهی و فرمانبری، مهم ترین عامل حیات و پویایی یا نابودی و اضمحلال ارتش ها به شمار می رود؛ از سوی دیگر قائم نمودن سازمان نیروهای مسلح بر ارکان اصولی و پی ریزی فرماندهی و فرمانبری بر اساس تعالیم علوی، به نحو خردمندانه، در راستای اداره ی فعالیت ها از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. با توجه به نقش نیروهای مسلح در حفظ امنیت و خنثی نمودن تهدیدات بالفعل و بالقوه و همچنین نقش محسوس و مهم فرماندهان و فرمانبران در پویایی و قدرت یگان های نیروهای مسلح، قصد داریم با روش تحلیل محتوای کیفی با هدف بازشناسی جایگاه حقیقی فرماندهی و مدیریت نظامی به شناسایی و تحلیل مولفه های منشی مدیریت نظامی در نهج البلاغه بپردازیم. در مولفه های منشی «خویشتن داری مومنانه» با فراوانی 19،8 درصد، بیشترین فراوانی را نسبت به سایر مولفه ها به خود اختصاص داده و مولفه «جاذبه و دافعه» با فراوانی 10،5 درصد، دومین ویژگی مدیران و فرماند هان نظامی از نظر فراوانی است؛ چنانکه مولفه های «شجاعت و صلابت شخصیتی»، «سخاوت و گشاده دستی» و «تخصص گرایی و توجه به شایسته سالاری» با فراوانی 8 درصد، سومین ویژگی مدیران و فرماندهان نظامی به شمار می روند.