پیشگیری از ترور متخصصان دانش هسته ای از گذر افزایش هزینه های وضعی

پدیده غیرانسانی «ترور متخصصان دانش هسته ای» به اعمال مجرمانه ی سازمان دهی شده ی تروریستی اطلاق می گردد که سعی دارد با از بین بردن نخبگان و دانشمندان علوم هسته ای، پیشرفت و توسعه جوامع در این زمینه علمی را متوقف یا کند نماید.
روش تحقیق: تحقیق حاضر به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شده است.
ماهیت این اقدامات به گونه ای است که از یک طرف عوامل و انگیزه های ارتکاب این جرائم با سایر اعمال مجرمانه به کلی متفاوت بوده و از طرف دیگر با برنامه ریزی های دقیق و پیچیده و استفاده از ابزارها و سلاح های پیشرفته ای صورت می پذیرد. ازاین رو پیشگیری از این جرائم نمی تواند تابع منطق و روش های عمومی اتخاذی در قبال سایر جرائم باشد و مقتضی اعمال راهکارهای پیشگیرانه افتراقی سازمان یافته و منظم باشد. با توجه به ماهیت خاص این جرائم موثرترین و بهترین روش مبارزه و پیشگیری از وقوع چنین جرائم تروریستی، استفاده از راهکارهای پیشگیری وضعی یا موقعیت مدار متناسب با ویژگی های این جرائم است. راهکارهای پیشگیری وضعی با توجه به تاثیراتی که در فرآیند پیشگیری از ارتکاب جرم دارند به پنج دسته ی راهکارهای مبتنی بر (1) افزایش هزینه، (2) افزایش خطر، (3) کاهش منافع، (4) کاهش محرک ها و (5) حذف توجیه کننده ها تقسیم می شوند که در این مقاله به راهکارهای مبتنی بر افزایش هزینه های ارتکاب ترور دانشمندان هسته ای پرداخته می شود.
حفاظت از دانشمندان با طرح مسائل مربوط به شناخت موقعیت ها و وضعیت های خطرناک و کاربرد اقدامات و راهکارهای سخت کردن آماج جرم، کنترل دسترسی به آماج جرم و غربال خروجی ها با توجه به ویژگی های خاص هر موقعیت انجام می شود.