ترسیم منحنی های عیار تناژ به روش های فرکتالی و مقایسه آن با روش های زمین آمار (مطالعه موردی: کانسار طلای کوه زر تربت حیدریه)

تغییرات ذخیره و عیار متوسط بر حسب تغییرات عیار حد که تحت عنوان منحنی های عیار- تناژ از آن نام می برند، یکی از مهم ترین فاکتورهای سرمایه گذاری و تحلیل ریسک و عدم قطعیت برای بهره برداری از یک کانسار محسوب می شود. به طور متداول، برای ترسیم این منحنی ها از اطلاعات اکتشافی استفاده کرده و به کمک روش های کلاسیک و زمین آمار این کار صورت می گیرد. در این مقاله روش های جدید فرکتالی برای ترسیم این منحنی ها بکار برده شده است. در روش های فرکتالی بدون جایگزینی و یا حذف داده های خارج از ردیف، می توان یک رابطه ی توانی بین داده ها برقرار کرد. سپس به کمک این رابطه می توان حجم (در صورت استفاده از متغیر ضخامت)، عیار متوسط (در صورت استفاده از متغیر عیار) و مقدار فلز (در صورت استفاده از متغیر عیار× ضخامت) کانسار را محاسبه کرد و به کمک آن ها منحنی های عیار-تناژ را ترسیم نمود. یکی از زون های کانی زایی کانسار طلای کوه زر تربت حیدریه به عنوان مطالعه موردی استفاده شده است و به کمک روش های فرکتالی عددی- اندازه ای و عیار- مساحت منحنی های عیار- تناژ آن محاسبه و ترسیم شده است. سپس نتایج به دست آمده با روش های مرسوم زمین آمار مقایسه شده است. محاسبات نشان می دهد که حداقل اختلاف بین روش های زمین آمار و فرکتالی در برآورد ذخیره صفر و حداکثر 2/22% و برای عیار متوسط حداقل 3/0% و حداکثر 4/14% است. عدم وجود اختلاف معنی دار بین نتایج توسط آمار توصیفی ثابت شده است. مهم ترین مزیت استفاده از روش های فرکتالی استفاده از داده های خام، امکان برآورد با داده های نامنظم و چگالی کم و محاسبات ساده تر است.