بررسی انواع استرابیسم در 100 کودک بیمار مراجعه کننده به بیمارستان فیض اصفهان در سال 1390

استرابیسم یکی از بیماری های چشمی شایع است که درجاتی از آن در غالب کودکان وجود دارد. این اختلال می تواند باعث اشکال در بینایی و کاهش عملکرد، به خصوص در طی دوران تحصیل، شود؛ ولی با وجود شیوع بالا و پیامدهای جدی این بیماری، تا زمان انجام این پژوهش، مطالعه ای اپیدمیولوژیک در مورد این بیماری در اصفهان انجام نشده بود. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین انواع استرابیسم در 100 کودک بیمار مراجعه کننده به بیمارستان فیض در اصفهان در سال 1390 انجام شد.
طی یک مطالعه ی مقطعی، که در سال 1390 در بیمارستان فیض اصفهان انجام گرفت، 100 کودک مبتلا به استرابیسم مراجعه کننده به درمانگاه های این بیمارستان مورد بررسی قرار گرفتند. ویژگی های دموگرافیک، نوع استرابیسم، حدت بینایی، سابقه ی تروما و سابقه ی عمل جراحی قبلی مطالعه شد و داده ها با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.
در این مطالعه، 100 کودک مبتلا به استرابیسم با میانگین سنی 50/4 ± 05/7 سال مطالعه شدند که 32 نفر از آنان پسر و 68 نفر دختر بودند. نوع استرابیسم در 56 نفر ایزوتروپیا، در 34 نفر اگزوتروپیا و در 10 نفر هیپوتروپیا بود. چشم مبتلا به استرابیسم، در 17 نفر چشم راست، در 26 نفر چشم چپ و در 57 نفر هر دو چشم بود. حدت بینایی چشم راست و چپ به ترتیب 127/0 ± 532/0و 160/0 ± 078/0 و اختلاف حدت دو چشم معنی دار بود (001/0 > P). از نظر سوابق بیماری، 15 نفر دارای سابقه ی عمل جراحی قبلی، 2 نفر با سابقه ی تروما و 4 نفر دارای بیماری های زمینه ای بودند.
بیماری استرابیسم یک بیماری به نسبت شایع در جامعه ی ما می باشد و از آن جایی که سن تشخیص و درمان این بیماری می تواند در پیش آگهی درمان و حدت بینایی موثر باشد، لازم است در خصوص ارتقای سطح آگاهی های عمومی، معاینه ی چشم پزشکی کودکان و اقدام به درمان در زمان مناسب اقدام گردد.