تاثیر تغذیه سطوح مختلف مکمل ورمی هوموس بر عملکرد رشد و کیفیت گوشت جوجه های گوشتی

به منظور ارزیابی اثر تغذیه سطوح مختلف مکمل ورمی هوموس (به منزله منبع اسید هیومیک) بر عملکرد جوجه گوشتی، آزمایشی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی (راس 308) در قالب طرحی کاملا تصادفی با چهار تیمار (شامل سطوح صفر، 0/5، 1 و 1/5 درصد ورمی هوموس) و پنج تکرار و تعداد دوازده قطعه جوجه در هر تکرار به مدت 42 روز اجرا شد. اثر تیمارهای آزمایشی بر عملکرد، بازده لاشه، وزن نسبی اندام های داخلی، غلظت کلسیم و فسفر سرم و میزان خاکستر استخوان درشت نی معنا دار نبود. افزایش سطح ورمی هوموس تا 1 درصد جیره باعث کاهش خطیpH گوشت سینه شد (0/05>P)، اما در سطح 1/5 درصد pH را افزایش داد. سطوح 1 و 1/5 درصد مکمل ورمی هوموس در جیره مقدار pH گوشت ران را در مقایسه با گروه های شاهد و 0/5 درصد افزایش داد (P<0.01). غلظت مالون دی آلدئید در گوشت ران تازه و نگهداری شده با افزایش سطح مکمل ورمی هوموس در جیره به طور خطی کاهش یافت، اما در گوشت سینه به صورت درجه دو تغییر کرد (P<0.01). با افزایش سطح مکمل ورمی هوموس در جیره، میزان ظرفیت نگهداری آب به طور خطی افزایش یافت (P<0.01). افزودن 1 درصد ورمی هوموس در جیره، سبب بهبود رنگ، بو، آبداری و پذیرش کلی عضله سینه در مقایسه با تیمار شاهد شد (0/05>P)، اما بر صفات حسی گوشت ران اثر نداشت. براساس نتایج تحقیق حاضر، تغذیه مکمل ورمی هوموس تا سطح 1 درصد جیره بدون کاهش عملکرد سبب بهبود کیفیت، طعم و مزه گوشت سینه می شود.