بررسی تاثیر کشندگی غلظت های مختلفی از عصاره ریشه گیاه انار (Punica granatum L.) بر پروتواسکولکس های کیست هیداتیک در شرایط آزمایشگاهی

بیماری کیست هیداتید توسط گونه های اکینوکوکوس ایجاد و از آلودگی های مهم مشترک بین انسان و حیوانات در کشور ما به شمار می رود. درمان بیماری کیست هیداتید اساسا جراحی می باشد که همراه یک درمان دارویی انجام می شود.استفاده از عوامل موثر پروتواسکولکس-کش در حین عمل، برای کاهش احتمال برگشت بیماری، ضروری است. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات ضدپروتواسکولکسی عصاره متانلی ریشه گیاه انار در شرایط آزمایشگاهی، با توجه به بومی بودن این گیاه و اثرات ضد میکروبی متنوع آن، بر روی پروتواسکولکس های کیست هیداتید بود.
مایع موجود درون کیست هیداتید، از کبد گوسفندان آلوده که محتوی پروتواسکولکس های اکینوکوکوس گرانولوزوس بوده، با استفاده از سرنگ تخلیه و تغلیظ می گردد و تعداد پروتواسکولکس ها در گروه های 1، 2، 3 و 4 به ترتیب عبارتند از غلظت های 0/1 و 0/01 و 0/001 درصد عصاره متانولی ریشه انار و نرمال سالین 0/9 درصد (به عنوان شاهد) تعیین می شود. پس از جمع آوری اطلاعات و تجزیه تحلیل آنها، به کمک نرم افزار SPSS (نسخه 20) نتایج در قالب جدول ها و نمودار آماری ارائه می شود.
50 کبد آلوده مورد بررسی قرار گرفت. در میان عصاره های تست شده، غلظت های 0/1% اثرات ضد پروتواسکولکسی قوی در 6 ساعت داشتند.
ریشه انار می تواند به عنوان یک عامل ضد پروتواسکولکسی در درمان کیست هیداتید بکار رود.