تجزیه تنوع ژنتیکی بین و درون توده های بومی اسفناج ایرانی با استفاده از نشانگرهای SRAP

اسفناج (Spinacia oleraceae) یک سبزی برگی است که در بسیاری از کشورها، دارای اهمیت اقتصادی می باشد. این مطالعه اولین کاربرد نشانگرهای SRAP در ارزیابی گوناکونی ژنتیک در ژنوتیپ های ایرانی می باشد. هشت ترکیب آغازگر، 88 قطعه قابل امتیازدهی در محدوده 50 تا 1000 جفت باز تکثیر نمود که از این تعداد 73 باند آن چندشکل، با میانگین 9/82 باند چندشکل در هر ترکیب آغازگر و میانگین محتوای اطلاعات چندشکل 0/35(PIC) بدست آمد. براساس تجزیه داده های SRAP و طبق ضریب دایس، ماتریس تشابه محاسبه گردید. با استفاده از تجزیه خوشه ایی به روش UPGMA، درختواره تشابه تهیه گردید. همبستگی کوفنتیک بالا (r=0.85، P < 0.0001) بین شباهت های درخت و ماتریس تشابه یافت شد که نشان می دهد تجزیه خوشه ایی بطور کامل ماتریس تشابه را توجیه می کند. براساس درختواره UPGMA، ژنوتیپ های اسفناج در دو گروه خوشه بندی شدند. این مطالعه مقدماتی، موثربودن نشانگرهای SRAP در ارزیابی گوناگونی ژنتیک جمعیت های اسفناج را به اثبات می رساند.