ارزیابی عملکرد دانه و تکرارپذیری شاخص های تحمل به خشکی جهت غربال ژنوتیپ های نخود تحت شرایط دیم

به منظور شناسایی ژنوتیپ های نخود متحمل به تنش خشکی آزمایشی تحت شرایط دیم غرب ایران، طی سال های زراعی 1386-1389 اجرا گردید. به منظور بررسی پاسخ به تنش خشکی ژنوتیپ های مختلف از چند شاخص تحمل به تنش استفاده شد. نتایج تجزیه مرکب اختلاف معنی داری از نظر سال، شرایط تنش، ژنوتیپ و اثر متقابل آن ها نشان داد. بر اساس تجزیه همبستگی در هر سه سال زراعی بین شاخص های GMP، STI، YI و MP با یکدیگر و با عملکرد دانه در هر دو شرایط تنش و فاقد تنش همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت که این نتیجه نشان می دهد این شاخص ها می توانند به عنوان جایگزین یکدیگر برای گزینش ژنوتیپ های متحمل به تنش خشکی استفاده شوند. تجزیه بای پلات GGE بر اساس عملکرد دانه ژنوتیپ های شماره 6 و 15 را به عنوان ایده آل ترین ژنوتیپ ها برای شرایط دیم مشخص کرد. به طور کلی شناسایی ژنوتیپ های نخود متحمل به تنش خشکی با عملکرد و پایداری بالا تحت شرایط دیم می تواند به برنامه های اصلاحی در آینده کمک نماید.