مقایسه گند زدایی آب با استفاده از تابش اشعه خورشیدی و کلر مادر در حذف باکتری اشرشیاکلی

گند زدایی نمودن آب به منظور نابودی میکرو ارگانیسم های مسبب بیماری موجود در آن است. هدف از این مطالعه بررسی روش گند زدایی خورشیدی به عنوان یک سیاست مناسب و با صرفه اقتصادی بیش تر در مقایسه با روش کلرمادر جهت تامین آب در اجتماعات کوچک، شرایط اضطراری و در مناطق محروم می باشد.
این مطالعه تجربی (مقیاس آزمایشگاهی) در تابستان 1392 در شهرستان خرم آباد روی محلول های سنتتیک انجام گردید. آزمایش ها در روزهای کاملا آفتابی و در مقادیر مختلف کدورت، مواد آلی و باکتری اشرشیاکلی انجام شد. به منظور تعیین میزان کاهش غلظت باکتریایی در روند گند زدایی خورشیدی و کلر مادر در فواصل زمانی مشخص نمونه برداری و آزمایش تخمیر چند لوله ای انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری در مدل طولی و با روش آنالیز واریانس طرح اندازه گیری مکرر انجام شد.
در دو روش گند زدایی، میانگین غلظت باکتریایی در طی زمان کاهش می یابد و کارایی حذف باکتری، با افزایش غلظت اولیه باکتری، کدورت و مواد آلی کاهش می یابد. پس از گذشت 60 دقیقه از شروع گند زدایی، در روش خورشیدی، میانگین تعداد باکتری باقی مانده100ml MPN 0/28±0/35 به دست آمد. در روش کلر مادر میانگین تعداد باکتری باقی مانده MPN /100ml 3/55± 32/59 و تقریبا 100 برابر میانگین تعداد باکتری باقی مانده در روش خورشیدی می باشد.
روش گندزدایی آب با تابش خورشیدی خیلی مناسب، کم هزینه است و در شرایط آب و هوایی مشابه شهر خرم آباد، می توان از آن استفاده نمود. این روش را می توان در شرایط بحرانی و در جوامع کوچک بکار برد.