الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی باسیل های گرم منفی جداسازی شده از کشت ادرار مراجعین بزرگسال و سرپایی آزمایشگاه تشخیص طبی بیمارستان ولی عصر شهرستان فسا طی سال های 1391 و 1392

عفونت مجاری ادراری یکی از رایج ترین عفونت های انسانی است که از لحاظ آماری در 50-30 درصد افراد مشاهده می شود. تجویز نا مناسب آنتی بیوتیک ها در جهت درمان این عفونت ها موجب افزایش مقاومت پاتوژن ها نسبت به دارو می گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسی فراوانی باکتری های خانواده انتروباکتریاسیه در عفونت مجاری ادراری و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آنها در بیماران بزرگسال مراجعه کننده به آزمایشگاه تشخیص طبی بیمارستان ولی عصر شهرستان فسا در طی سال های 1391 و 1392 می باشد.
این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 1108 مورد کشت ادرار مثبت بیماران سرپایی بزرگسال مراجعه کننده به آزمایشگاه بیمارستان مذکور صورت گرفته است. نمونه های ادرار بر روی محیط های بلاد آگار و مک کانکی آگار کشت داده شدند. باکتری های رشد یافته بر روی پلیت ها با روش های بیوشیمیایی مرسوم شناسایی شدند. آزمون های حساسیت سنجی نسبت به آنتی بیوتیک ها به روش انتشار- دیسک و مطابق با استاندارد CLSI انجام شد.
در 12/92 درصد از نمونه ها، عامل عفونت ادراری باکتری های خانواده انتروباکتریاسیه بودند. باکتریای ایزوله شده مقاومت بالایی را نسبت به آنتی بیوتیک های کوتریموکسازول (54/7 درصد)، سفالوتین (55/6 درصد)، سفیکسیم (45 درصد) و نالیدیکسیک اسید (43/6درصد) نشان دادند. بیشترین میزان حساسیت باکتری ها نسبت به آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین (74 درصد)، جنتامایسین (56 درصد)، نیتروفورانتوئین (64/9 درصد) و سفتریاکسون (58/2 درصد) مشاهده شد.
مطالعه ما نشان داد که باسیل های گرم منفی، خصوصا باکتری اشریشیا کولی، رایج ترین باکتری های عامل عفونت مجاری ادراری می باشند و اکثریت سویه ها مقاومت بالایی را نسبت به آنتی بیوتیک های رایج در درمان بروز دادند.